Toplumsal Sınıfların İlişkisel Gerçekliği Sosyo- Tarihsel Teorinin Sınıf'la İmtihanı

Günümüz Türkiye’sinin akademik alanina egemen olan illusio (bilim insaninin katildigi alandaki sembolik tahakkümü sineye çekmesi, buna alismasi ve zamanla bunun yeniden-üreticisi olmayi ögrenmesi), ithalat yönelimli taseron stratejilerinin kusatmasi altindadir. Bu kusatmanin mevzilendigi alanlardan birisi de hiç kuskusuz sosyoloji disiplinidir. Bir taraftan söz konusu illusio’dan dolayi müzmin bir tüketimcilik haliyle her daim barisik olan, bir taraftan da politikadan muaf olmayi kendisine vazife bilen sosyoloji alaninin akademik fâilleri, kimi tartisma noktalarini analiz-nesnesi olmaktan çikarmistir. Bu gözden düs(ür)melerden birisi -belki de en önemlisi- toplumsal sinif meselesidir. Nitekim sinif meselesinin gözden düs(ürül)mesi, politik alandaki daralmanin temel sebeplerinden biridir.Bu baglamda sosyo-tarihsel teoriyi sinif meselesi ile sinama arzusundaki bu çalisma, zikredilen yok-sayma operasyonunun ardindaki mekanizmalarin köküne inerek, (a) isçi sinifinin siyasî bir fâil olarak tarih sahnesine çikisini ve kendini kendi nesnel kosullari içinde sinif olarak kurmak suretiyle siyasallasmasini; (b) sinif meselesinin kalbini olusturan “toplumsal” kavramini politik aktörlükten sistematik bir biçimde dislayan temel tarih paradigmasi olan Rankeci tarihyaziminin elestirisini; (c) sinif hakkindaki polemiklerin, kroniklesmis epistemolojik karsitliklari olan “kendinde sinif” ve “kendisi için sinif” kavramlari ekseninde nasil tüketildigini son dönem literatürdeki basat figürleri içeriye buyur etmek suretiyle ele almaktadir.Sinif meselesini Erik Olin Wright, Pierre Bourdieu, Nicos Poulantzas, Edward P. Thompson vb. düsünürler ekseninde, ama en temelde de Marx ve sonrasi tartismalari yeni bir kavrayisla temellük eden bu çalismanin aslî derdi; “sinif”in tarihsel gerçekligini kavramaya yönelmis, tartismalar dâhilindeki mümkün oldugunca çok sayida görünümü degisik boyutlariyla kapsayacak iliskisel sosyolojik bir anlayisi hem epistemolojik hem de aslen sosyo-ontolojik düzlemlerde ikâme ve idâme etmeye dönük bazi adimlar atmaktir. Buradan hareketle de, politik alani kültürün ve ahlâkin kiskacindan kurtarma amacinda is görebilecek tezler gelistirmek amaçlanmaktadir.