Tenbihü’l-Mü’minin (Mü'minlere Uyarı)

Imâm-i A’zam, bir sohbetinde fikih ilmine nasil basladigini soran bir talebesine söyle cevap vermistir: “Ben ilim ögrenmeye basladigim zaman bütün ilimleri göz önüne aldim. Her birinden bir kisim okudum. Neticesini ve faydalarini düsündüm. Sonra fikih ilminde karar kildim; çünkü fikih ilminde âlimlerle bir arada bulunmak, istikâmet, güzel ahlak ve takva üzere olma imkâni mevcuttur. Ayni zamanda farzlari islemek, ibâdet etmek, Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in sünnetine uymak da fikhi bilmeden mümkün olmaz.” Imâm-i A’zam Ebû Hanife (radiyallahu anh)’nin bu düsturunun esas alindigi bu çalismada, müellif Ismâil Hakki Efendi’nin yasadigi dönemdeki padisah Sultan II. Abdülhamid Han’in siyasî basarilari ve kültürel hizmetleri ana hatlariyla kaydedilmis olup, Ismâil Hakki Efendi’nin ehl-i sünnet itikadi, ahlâk, tasavvuf, Islâm tarihi, her mümine lazim olan duâlar ile bilinmesi zaruret mahallinde olan fikih ve ilmihal bilgilerine yer verdigi “Tenbîhü’l-Müminîn” (Müminlere uyarilar) adli eseri sunulmustur.
Hanefi mezhebine bagli, Naksibendî ve Celvetiye tarikatlerinde yüksek mertebe ve makam sahibi olan ehl-i sünnet âlimi Ismail Hakki Efendi’nin müminlere nasihat maksadiyla kaleme aldigi eserindeki mevzularin daha iyi anlasilmasi için eserde ismi geçen amelî ve itikadî mezhep imâmlari ile evliyânin hayat ve eserleri hakkinda da faydali bilgiler verilmistir.