Sivil Toplum ve Eğitim

Sivil toplum kavrami genel anlamiyla; aile, devlet, piyasa ve siyasi alan disinda hak ve sorumluluk sahibi yurttaslarin gönüllü olarak yarattigi, sorunlarini çözmek ve çikarlarini korumak amaciyla kamusal alan ile özel alan arasinda ya da bu alanlarin kesisimin de olusturduklari bir alani ifade eder. Sivil toplum, bati toplumlarinin ve batili siyasal felsefe geleneginin özgün bir kavrami sayilmakla birlikte, bati disi toplumlarda sivil toplumun varligi baglaminda Türkiye’de de etkin bir sivil toplum geleneginin bulunmadigi, güçlü ve merkeziyetçi devlet geleneginin örgütlenme kültürünü-pratigini engelledigine dair tartismalar yapilmaktadir. Sivil toplum tartismalari, Türkiye’de 1980’li yillardan bu yana genisleyerek devam etmektedir. Özellikle siyasal alanda devlet kontrolünün kademeli olarak azalmasi, dünyadaki gelismeler ve Avrupa Birligi’ne giris süreci, sivil toplum kavraminin Türkiye’de popüler olmasini saglamistir. Buna bagli olarak sivil toplum kuruluslari da top-lumsal yasamin her alaninda kurulmaya baslamistir. Bu alanlardan biri de “egitim” dir.Bu çalismada sivil toplum kavraminin tarihi, felsefi ve sosyolojik temelleri ile Türkiye’deki serüveni Osmanli Devleti’nden baslatilarak, dönemler halinde günümüze degin incelenmistir. Bu inceleme “egitim” alaninda daha spesifik yapilarak “ESTK” kavrami olusturulmus ve çalisma güncel fragman ve olaylarla desteklenmistir.