Selanik'te Sonbahar

Bir ulusun dogmasini engelleyen suikast, o suikaste ugramasa lider olacak bir asker, gerçeklesmesi Ölüm’e bagli bir ask...
“Fikriye’nin bedenine girmis ölümün yanina uzandim, ona sarilip gün boyu bekledim. Sigara içtim bekledim. Tuvalete gidip geldim bekledim. Yeterince beklersem ölüm bedeninden çikar, Fikriye uyanir diye bekledim. Beklemek beni onun babasi yapti, oglu yapti, ölüm benim bekleyisimden dev bir heykel yapti, ben o heykelin tepesine konan kus oldum yine bekledim. Asirlar beklemekle geçti, derken bekleyis de geçti, cümleler büsbütün anlamsizlasip anlam kendisini bir kiz için vurdu ve ben anladim: Bekleye bekleye onu geri getiremeyecektim.”