Postmodernizm ve Sinema

Modern toplumun içine girmis oldugu bunalimi yansittigi ölçüde postmodernizm elestirel, olumlu, katki yapici ve sorgulayicidir. Öyle görünüyor ki, postmodern teriminin güçlü yanini bu elestirel boyutu olusturuyor. Postmodernizmin, moderniteden bir kopusu dile getiriyor, kendini bir alternatif olarak, yeni bir kültürel olusum, yeni bir dönem olarak sunuyor.Çokuluslu alana denk düsen postmodernizm, sinemaya su özellikleriyle yansimaktadir: Nostalji, geçmise duyulan tutucu özlem, geçmis ve simdi arasindaki sinirlarin silinmesiyle olusan birlesme, gerçek ve onun yeniden temsiliyle ilgilenme, açik bir pornografi, cinsellik ve arzunun metalasmasi, eril kültürel düsünceler dizisini somutlastiran tüketim kültürü, endiseyle, yabancilasmayla, öfkeyle ve baskalarindan kopusla biçimlenen yogun coskusal yasantilar… Postmodern filmler, postmodern kültürün yapisal özelliklerini (çogulculuk, yüzeysellik gibi) tasiyan ve onlari asmaya çabalamayan birlestirici türden filmler ile bu özellikleri edilgen bir biçimde sunmaktan öteye giderek onlari cesurca sorgulayan yikici türden filmler olmak üzere ikiye ayrilir. Bu kitapta hem popüler sinemanin (Ucuz Roman, Temel Içgüdü gibi) hem de sanat filmlerinin (Fassbinder’in filmleri, Greenaway’den Prospero’nun Kitaplari gibi) örnekleri postmodernizm baglaminda tartisilmaktadir.