Pauline

1834 yılının sonlarına doğru bir Cumartesi akşamı Grisier’nin eskrim odasının bitişiğindeki ku¨çu¨k salonda toplanmıştık; kapı açılıp içeri Alfred de Nerval girdiğinde bir elimizde kılıç, ağzımızda puro, hocamızın ara ara destekleyici anekdotlarla bölu¨nen bilge teorilerini dinliyorduk.
Pauline gizli çekmeceleri olan bir eserdir. Dumas onları açmak için 17. yu¨zyıldan beri rağbette olan gömu¨lu¨ roman tekniğinden faydalanır. Bu teknik, sırayla anlatıcı olan karakterler sayesinde birbirine bağlanan, art arda anlatılar sistemine dayanır. Romancı bu işleyişi seçerek gizemlerin ve anlatılan tecru¨belerin çeşitliliğinin adım adım keşfini harekete geçirir, bunlar en sonunda bilgece bir yöntemle birleşir. Romanda giriş niteliğindeki 1834 yılının sonlarına doğru sözleriyle bir âna yerleştirilmiş u¨ç anlatı art arda sıralanır. Kendini yazar ve anlatıcı olarak tanıtan Alexandre Dumas çerçeve anlatıyı yu¨ru¨tu¨r ve doğrudan okura hitap ederek onunla bir sohbet başlatır...
ALEXANDRE DUMAS
24 Temmuz 1802’de Villers-Cotterêts’de doğmuş, eserleri 100’den fazla dile çevrilmiş Fransız yazardır. Birkaç türde pek çok eser veren Dumas kariyerine tiyatro oyunları yazarak başlamış, dergi makaleleri ve seyahat yazıları da yazmıştır. Toplamda 100.000 sayfa yazısı basılmıştır. En ünlü eserleri arasında Monte Kristo Kontu, Üç Silahşörler, Yirmi Yıl Sonra ve Demir Maskeli Adam gibi romanları bulunur. Babası General Thomas-Alexandre Dumas Davy de la Pailleterie, bir Fransız soylusu olan Alexandre Antoine Davy de la Pailleterie ile siyahi köle Marie-Cessette Dumas’in oğlu olarak bugünkü Haiti’de dünyaya gelmiştir. Babası Thomas Alexandre’ı 14 yaşındayken Fransa’ya götürür, orada askeri okula, ardından da orduya girerek görkemli bir kariyer sahibi olur. Dumas’nın babasının aristokrat rütbesi genç Alexandre’a Orleans Dük’ü Louis-Philippe ile çalışmasına, sonra da yazar olarak kısa sürede başarıya kavuşmasına yardımcı olmuştur. 1851’de III. Napolyon’un cumhurbaşkanı seçilmesinin ardından gözden düşen Dumas Fransa’dan ayrılıp Belçika’ya gider ve birkaç yıl orada kalır. Belçika’dan ayrıldıktan sonra birkaç yıllığına Rusya’ya, ardından da İtalya’ya taşınır. 1861’de İtalyanların birleşme çabalarını destekleyen L’ Indipendente isimli gazeteyi kurar. 1864’te Paris’e döner, 1870’de hayata gözlerini yumar.