Nefsin İçyüzünü Tanımak Bakara 2.Cilt (Ayet 11-29)

Elif, Lâm, Mîm.
Hayat, ilim, hikmet…
Yaradilisin baslamasiyla dirilen insan, ilmini hikmete çevirip Allah’i her baktigi yerde görmek her isittigi seste duymak derecesine ulasinca, yasadigini anlar, idrak sahibi olur. Iste basindaki üç harfle dahî Kur’an’in mânâsini özetleyen yüce sûre BAKARA bizi tevhîd’e götüren, putlarimizi kirarak hakîm (hikmet sahibi) olmayi ögreten Rabbî sûredir.
Yâ-sîn ile basladigimiz tefekkür yolculuguna belki de tamamlaninca 20’li ciltleri bulacak olan bu sûre ile devam etmek boynumuzun borcuydu. Zira “Sûre-i Yâ-sîn” ile ask dolan gönüllerimizin edebi ögrenmek mecbûriyeti vardi.
Edep ise Hakk’tan baska hiçbir sey görmemek demektir
Hakk kulundan intikamin yine abd’iyle alir
Bilmeyen ilm-i ledûn’u onu abd etti sanir
Her isin hâliki oldur abd eliyle islenir
Sanma ki onsuz Bahriyâ âlemde bir çöp debrenir
diyen kâmil insanlar gibi Allah’tan emîn olarak hüzünsüz ve korkusuz bir âleme kavusmanin yegâne yolu Kur’ân’in tecellîsinin gönlümüzü Kadir gecesi gibi aydinlatmasi degil midir?
Insân-i kâmil’lerin yorumlariyla idrâke çalistigimiz sûrenin 11. ilâ 29. âyetinin gönülleri askla doldurmasini, ibâdetimizi ask yolculuguna çevirmesini ve bizleri yasayan Kur’ân’lar hâline getirmesini Allâh’imizdan niyâz ediyoruz.
Hürmetlerimle
Cemâlnur SARGUT