Müjgan

MÜJGAN’A SÖYLENENLER...Ask adina ne çok sey anlatmistim ona... Sevmenin sonsuz ve sinirsiz, kosulsuz vermek oldugunu, ne çok anlatmistim oysa... Sonu böyle mi olmaliydi?SÖYLENDIKÇE SÜREN,Ben anlattikça, o da anlattiklarimi kavramayi deniyor ama yasamis olduklari, geçirdigi sikintilar, bizi tam olarak kavramasini zorlastiriyordu... Kosulsuzluga inanmiyordu...SÜRDÜKÇE DERINLESEN,Iliskimiz derinlestikçe içindeki korku büyümeye baslamis, teslim olmaktan çekinir olmustu... Oysa kimse kimseye teslim olmuyor, birlikte bir yasam kurulmaya çalisiliyordu.DERINLESTIKÇE IÇINE ÇEKEN,Çünkü yasamakta oldugunun hiç bir talebi içermeyen bir sevda oldugunun artik o da farkindaydi ve “talep etmeyen bir iliskinin var olabilecegini” bugüne kadar hiç, ama hiç düsünmemisti, onun için vazgeçiyordu, Vazgeçmesi için gerekli dogrulari da arkadaslari ona çoktan vermislerdi zaten.GIRDAP GIBI BIR SEYLER...Onu içine çeken bu girdaptan kurtulmasi gerekliydi. Onun sorumlu oldugu bir oglu vardi ve ondan vazgeçmeyecekti. Girdaba kapilmis olmak dogrulari görmesini engellemis, çocuguna olan sevgisi ile bir erkege olan sevgisini karmakarisik etmesine neden olmustu... Artik çikis yoktu. Çaresizlik benim için Müjgân’siz bir yasamin baslamasi demekti...Ve bu bana çok agir gelmisti...