Kötü Şeyler Olur

Kendisine David Loogan diyen adam hatalarla dolu geçmişinden kaçıp Ann Arbor’da yeni bir hayat kurmak ister. Fakat gerilim öyküleri yayımlayan Gray Streets isimli derginin sahibi Tom Kristoll’la arkadaş olduğunda sakin yaşamı sona erer. Bir de üstüne Tom’un karısı Laura’yla yasak ilişki yaşamaya başlar. Tom ona dergide editör olarak çalışmasını teklif ettiğinde bu fikrin gayet hoşuna gittiğini fark eder ancak farkında olmadığı bir şey vardır. Gray Streets’teki öykülerin hepsi basit bir formülü izliyordur: Planlar tutmaz. Kötü şeyler olur. İnsanlar ölür. Elizabeth Waishkey, Ann Arbor Polis Departmanı’nın en becerikli dedektifidir. Ancak Tom Kristoll ölünce David Loogan’ın bu işteki rolünü bir türlü kestiremez. Bu gizemli adam bir katil midir yoksa gerçeği bulma konusunda ona yardımcı olan bir iş birlikçi mi? Bazıları dergideki öykülerden esinlenilmiş birkaç cinayet daha işlenince Elizabeth, hem Loogan’ın hem de ölümlerin ardındaki gizemin peşine düşer. “Esprili, sofistike, heyecanlı ve gerilim dolu.” The Washington Post “Ann Arbor’ın sokaklarında bir yolculuğa çıkın. Sıradan cinayet romanı yazarlarının sıradan cinayetlere kurban gittiği sıra dışı bir roman. Dolan’ın kurgusu kusursuz, diyalogları canlı ve muzip bir mizah anlayışı var. Kötü Şeyler Olur, gerilim romanlarının kendine has hızıyla ilerliyor ve hayalet yazar terimine yeni bir anlam yüklüyor.” Booklist “Dolan, ilk kitabında her şeyi olması gerektiği gibi yapmış ama bilindik temalara yeni bir soluk getirmiş. Harika anlatım ve sofistike karakterler, ters köşelerle dolu kurguyu zirveye taşıyor. Peter Abrahams ve Scott Turow hayranları buna da bayılacak. Dolan’ın yeteneği, geleceğinin parlak olacağının bir göstergesi.” Publishers Weekly “Dâhiyane bir roman. Katili bulduğumuzu sandığımız her an yanılıyoruz. Agatha Christie’nin kurgularından bile iyi. Bana biraz Patricia Highsmith’i hatırlattı… İyi polisiye gerilim romanından anlayan okurlara layık. Bulunduğumuz sene içerisinde okuduğum en iyi kitap.” Patrick Anderson “Kötü Şeyler Olur, gerçekten zekice yazılmış bir roman, okuru nerede duracağı belli olmayan bir hız trenine bindirip fırlatmakla tehdit ediyor âdeta. Bu gerilim dolu yolculuğa siz de çıkın!” James Patterson “Son sayfasına kadar sizi avuçlarının içine alıp sımsıkı tutuyor. Harry Dolan, ‘basit bir plan’ olarak ‘görünen’ ve ‘melek yüzlü şeytanlardan’ oluşan harika ve zengin bir hikâye yazmış.” Karin Slaughter “Nefes kesici bir roman.” Douglas Preston “Tarzın ustalarını anımsatan karamsar bir atmosfer. Firesiz bir kurgu; sofistike ve düşündürücü. Şampiyon.” Nelson DeMille “Kendisine David Loogan diyen adam Ann Arbor’a taşınır, polisiye öyküler yayımlayan bir dergide editör olarak işe girer, patronuyla arkadaş olur, patronunun karısıyla sevgili olur ve patronuna öldürdüğü adamı gömmesinde yardımcı olur. Bütün bunlar kitabın daha açılış bölümlerinde oluyor. Yani anlayacağınız yazarın hikâye anlatıcılığı konusunda mükemmel bir yeteneği var.” The New York Times “Bir gerilim yazarının en büyük hüneri okuru düşürdüğü ters köşelerdir. Harry Dolan ilk kitabında bu hünerini sonuna dek sergilemiş.” The Dallas Morning News “Kurgu ile gerçek arasındaki farka nükteli göndermeler, karakterler kadar okuru da sürekli yeni bir tahminde bulunmaya yönlendiren ters köşeler… Böyle nükteli ve şaşırtıcı gerilim romanı arayan herkese tavsiye edilir.” Library Journal “Eski usul gizem romanı, yeni nesil okura hitap edecek bir polisiye ama köklerini de geleneksel suç romanlarından alıyor.” Mystery Scene Magazine “Güzel yazılmış, eğlenceli ve dâhiyane bir kurgu.” Minneapolis Star Tribune “Zekice, kestirilemez… Harry Dolan şiddetin ortasına düşen bir adam hakkında kurnaz ve düşündürücü bir hikâye yazmış. David Loogan uzun yıllar yaşamayı ve pek çok kitapta yer almayı hak eden bir karakter.” Sue Bronson, Cheboygan Daily Tribune “Harry Dolan, ilk kitabında James M. Cain ve Jim Thompson gibi harika suç-gizem romanı yazarlarının yolundan gidiyor. Polisiye öyküler yayımlayan bir derginin etrafında dönen heyecan dolu bir hikâye ortaya koymuş.” BookPage “Kusursuz diyaloglar, çok katmanlı ters köşelerle dolu kurgu, zekice yapılmış edebî göndermeler ve anlatımdaki akıcılık bu kitabı benzerlerinden üstün kılıyor.” Stop, You're Killing Me! “Polisiye öykü dergisinin bir yıllık sayısına yetecek kadar parlak bir kurguya sahip. Kötü Şeyler Olur sinsi ve eğlenceli.” Reviewing the Evidence