Korku - Stefan Zweig

Korku - Stefan Zweig

Müzik yeniden başladı. Yanına bir beyefendi geldi ve Irene kendiliğinden onun koluna atıldı. Fakat şimdi kurşun gibi ağırlaşmıştı; neşeli melodi onun kanatlanmasına izin vermiyordu. Her adımda ruhu işkence çekiyordu. Kavalyesinden özür dileyip dansı bıraktı. Kocası yakınlarda mı diye etrafa bakınırken onu tam arkasında kendisini izlerken bulup irkildi.