Kayıp Zamanın Etrafında

“Yaratmak iki kisilik yasamaktir. Proust’un, el yordamiyla endiseli arayisi, çiçekleri, duvar kâgitlarini ve huzursuzluklari titizlikle bir araya getirisi bundan baska bir seye isaret etmez.”ALBERT CAMUS Kayip Zamanin Etrafinda, Marcel Proust’un gençliginden beri yazdigi tematik denemeleri bir araya getiriyor. Sonunda Kayip Zamanin Izinde’nin yapisina dâhil edecegi temalarin bir araya toplandigi metinler bunlar: Akdikenler, günes isigi, deniz, bulutlar, mevsimler, Paskalya günleri, bahar, kiliseler, çan kuleleri, uykuya dalis...Proust’un roman yazmadan önce denemeci kimligi ile gazetelerde yayinladigi bu metinler, Kayip Zaman’in felsefî amacina da isik tutuyor. Geçmis zamanin somutlastigi, duyusal deneyimlerin bin bir sifatla çogaltilarak, en küçük ayrintisina dek tanimlanmaya çalisildigi bu denemeler içlerinde Kayip Zaman’in sifresini tasiyor.Fiziksel dünyayi edebiyata aktarmayi basarmis bir yazarin büyük arayisinin köse taslarini olusturan bu denemeler, Proust’un etrafina örülen sir perdesini de araliyor: Gazeteci gözüyle, güncel olaylara kendi üslubunca egilen, görüs bildiren Proust, odasindan çikmadan, hayatin içine karismadan romanini yazan yazar imgesini yikiyor.“Nasil oldu da bir yazar daima elinden kayip gitmis olani, sonunda somut hâle getirdi — ve bundan güzel, mükemmel ve sonsuz bir nesne çikardi? Kitabi birakip iç çekmeli. Haz fiziksel hâle geliyor — günesin, sarabin ve üzümlerin, kusursuz bir sessizlikte, yogun bir canlilikla bir araya gelmesi gibi.” VIRGINIA WOOLF