Kayıp Ruh -2 / Kırık Kanat

Kendimi çok garip bir yerde hissediyordum, sanki yer çekimi yoktu. Aslinda ne yer ne de gök vardi. Kanatlarimizi çikartmamamiza ragmen uçuyor gibiydik. Nasil oldugunu bilemiyordum. Sadece basinci hissedebiliyordum. Bedenimi sikistirip sarmaliyordu. Nefes alip vermem zorlasmisti, içinde bulundugumuz girdaptan kurtulabilmek için daha hizli kosmaya çalisiyordum. Ardiç kolumu gevsetiyordu, ona baktigimda kendi kendine gülümsedigini gördüm. Saskinlikla sebebini anlamak için baktigi yere dogru basimi çevirdim. O an gördügüm sey, görüp göre bilecegim en muhtesem isik söleniydi. Bir birlerine dolanmis toz bulutu halindeki renkler her yerdeydiler.
Hayal dünyanizin sinirlarina yolculuk nefesinizi kesecek boyutlara ulasacak …