Katilin Şahidi

Devlet erkânı tweet atıp, tuttukları takımların maçlarında şeref localarından tezahürat yapar, hükümete el pençe divan duran, boyun büken yahut canhıraş destek verenler kazanırken, akla hayale gelmeyecek kişiler, kimi yerde akla hakarete varan nedenlerle içeri tıkılıyor, gözleri bağlı hanımın terazisi tek yana eğildikçe eğiliyor, at yeni binenlere, kılıç yeni kuşananlara gidiyor, yeninin yiğitleri, işi bilenin çoktan öngördüğü gibi yoğurdu üflemeden, kepçeyle hatta bazen kazana kafa daldırarak yiyordu.

Yılbaşı akşamı. Angarya yüklenmiş Vedat, sekreteri Nilgün, koca bir tepsi içinde mis gibi doldurulmuş hindi, bir apartman, 1+3 adet silah sesi…

Katilin Şahidi, yılbaşı yemeğine yetişme telaşı içinde ve bir çöpçatanlık girişimiyle didişirken, üstüne üstlük polis rolü yaparak çözmek zorunda kalacağı bir “kapalı oda” muamması.
Başrolde Vedat Kurdel ve Tefo.
Yardımcı rollerde polisler, apartman sakinleri, apartmanın kapıcısı.
Featuring: pejmürde çevirmen Altan Şener.

Ne yapacağım, becerebilirsem kapıyı kırıp, gene becerebilirsem katilin tepesine çökeceğim, demedim. İki adım geri çekilip, arkasına doluşan ve sahneyi doğal merak ve korkuyla izleyen birkaç apartman sakininin yolunu kesmiş Nilgün’e baktım. Dudaklarını ısırarak, ben de bilmiyorum valla der gibi kaşlarını kaldırdı.

Katilin Şahidi, şahane bir yılbaşı kutlaması hikâyesi. Vedat’ın polis, Tefo’nun albay pozları şahane; Vedat’ın gönül çukuruna kendi kendine inişi, buna kendini ikna edişi şahane; bilinçaltıyla senli benli konuşması, yazarın polisi sorgulayışı şahane; apartman sakini çevirmen Altan Bey, onun çevirdiği kitaplar şahane; gözümüzün önündeki katile şahitlik etmek şahane; kahramanlarımız gibi tadına bakamasak da hindi de eminiz ki şahane… -Oylum Yılmaz

Tek kelimeyle şahane, iki kelimeyle çok şahane. – Murat Menteş

Polisiye romanın etliye sütlüye karışmadığını, politikaya bulaşmasının ayıp olduğunu da kim söylemiş? Zaten Ahmet Ümit bu prensipleri yerle bir etmedi mi? Algan Sezgintüredi de o şıngır mıngır anlatımıyla nerede durduğunu gösteriyor. – Armağan Tunaboylu