Kastamonulu Aşık Kemali ve Divançesi

Yazılı belgelere göre 18. ve 19. yüzyıl, Kastamonu âşıklık geleneğinin en parlak dönemleridir. Kendi yöresine ait eski usta âşıklar ve halk şairleriyle Âşık Dertli ve Erzurumlu Emrah gibi 19. yüzyılın ve âşıklık geleneğinin önemli temsilcilerine ev sahipliği yapan Kastamonu, bu gelenek içerisindeki yerini daha da güçlü hâle getirmiştir. Belirli bir süre Kastamonu’da kalan Erzurumlu Emrah ve Âşık Dertli, burada kendilerine bağlı bir âşık kolu oluşturarak kendi geleneklerine göre âşıklar/çıraklar (Âşık Fevzi, Âşık İhsan Ozanoğlu, Âşık Yorgansız Hakkı Çavuş, Âşık Meydânı, Âşık Celâli vb.) yetiştirmiş ya da yetiştirilmesine vesile olup Kastamonu’da âşıklık geleneğinin önemli ölçüde gelişmesine ve 20. yüzyılın ikinci yarısına kadar güçlü bir şekilde devam etmesine hizmet etmişlerdir. 19. asırda Erzurumlu Emrah’ın tesirinde kalan Kastamonulu âşıkların başında Âşık Kemâli gelmektedir. Bu eser, 19. yüzyılda yaşamış Kastamonulu Âşık Kemâlî’nin hayatı, sanatı ve dîvânçesi üzerine yapılan bir çalışmadır.