Jankat Bir Çerkesin Geri Dönüş Hikayesi

"Bir milletin tarihi, cografyasi, deger ölçüleri, folkloru, müzigi, edebiyati, ilmi, dünya görüsü ve millet olmayi gerçeklestiren her türlü ortak degerleri yüzyillarin süzgecinden süzüle süzüle kelimelerde, deyimlerde sembolleserek hep dil hazinesine akitilmakta, özünü orada saklamaktadir."Çerkes adet, gelenek, göreneklerin yasandigi, dilin tamamen Çerkesce konusuldugu bir köyde dogdum. Çocuklugum köyde geçti. O dönemde dogan çocuklarin hepsinin anadilleri Çerkesceydi. Ilkokula baslayana kadar çocuklar arasinda Türkçeyi bilen hemen hemen yoktu. Ilkokula basladigimizda ilk yilimiz Türkçe ögrenmekle geçerdi.Köyden çalismak için giden gençler Çerkesce sohbetleri, sakalari, oyunlari.. Unuttular. Belli bir zaman sonra evlenip çalistiklari yerlerde ev bark, çoluk çocuk sahibi oldular. Bu arada televizyon, bilgisayar gibi teknolojik araçlar hayatimizi tamamen yönlendirmeye basladi. Bizler annemizden, babamizdan, dogal ortamimizdan ögrendigimiz Çerkesceyi çocuklarimiza ögretemedik.