İtalyan Sinemasına Bakış

Italyan sinemasinin dünya sinema tarihine en büyük armaganlarindan biri olan usta yönetmen Federico Fellini, “Sinemamiz için izlenmesi gereken tek yol filmler yapmak, daha iyi filmler yapmak” sözleriyle gelecek nesillere isik tutmaktaydi. Bugün Fellini’siz, Pasolini’siz, De Sica’siz ve daha pek çok ustanin yoklugunda yola devam eden Italyan sinemasi, 60’li yillarin ‘mucizevî filmler’ini geride birakmis olsa da degisen endüstriyel dinamikleri, anlatisi ve yeni yönetmenleriyle adindan söz ettirmektedir.Ilk yillardan günümüze dek Italyan sinemasinin tarihsel adimlarina ulusal tarih, siyasi degisimler ve ekonomik dinamiklerin penceresinden bakan Italyan Sinemasina Bakis, ilk Italyan filmi Roma’nin Fethi’nden son yillarin uluslararasi basarilari Gomorra ve Il Divo’yu da kapsayan bir kronolojiyi okuma imkâni sagliyor. Kitapta sessiz filmlerden Yeni Gerçekçilik’in öncülerine, mucizevî ekonomik yükselisten Italyan usulü güldürünün acitan gülümsemelerine, televizyonun esaretinde yok olmaya yüz tutan sinema dilinden 80’li yillarin bireysel arayislarina, 90’li yillarin Yeni-Yeni Gerçekçilik tartismalarindan 2000’lerin auteur’lerine bir ülke sinemasinin panoramasi ele aldigi gibi Amerikan sinemasinin hâkimiyetindeki pazarda gerek yeni prodüktörlerin gerekse yeni kusak yönetmenlerin adimlariyla istikrar saglama yolundaki çabalari takip ediliyor.