İstanbul'daki Venedikliler Yeniçağ Başlarında Akdeniz'de Millet, Kimlik ve Bir Arada Varoluş

Osmanli ve Venedik Imparatorluklarinin ortak tarihi, genellikle “medeniyetler çatismasi” görüsü çerçevesinde, bir rekabet ve düsmanlik hikâyesi olarak anlatilir. Erken modern dönemdeki Dogu Akdeniz’i yeni bir bakisla ele alan Eric R. Dursteler ise bu ortak tarihin bu kadar basit bir ikili karsitlik olarak okunamayacagini gözler önüne seriyor. Alti ayri arsivden derledigi belgeler isiginda, Osmanli–Venedik iliskilerinin Yeniçag baslarindan Yakinçag baslarina uzanan tarihine yeni bir bakis getiriyor. Bu tarihi, “medeniyetler çatismasi” çerçevesinden çikartarak, “bir arada varolus” basligi altinda sunuyor.Istanbul’daki Venedikliler, iki kültür arasindaki geçiskenlikleri ve sartlara göre degisen esnek iliskileri sadece devlet iliskileri düzeyinde ele almakla kalmiyor. Istanbul’daki Venedik elçilerinden –yani balyoslardan– tacirlere, Venedikli sürgünlerden Osmanli Devleti’nde üst düzeylere dek yükselen mühtedilere, çifte tebaali Rumlardan kölelere uzanan insan manzaralariyla, bu bir arada varolus anlayisinin toplumun her kesimine nasil nüfuz ettigini gözler önüne seriyor.