İnsanlık Halleri

Walter Benjamin’in, Baudelaire’den esinlenerek tasvir ettigi modern kent hayatinin içine, Teoman’in anlattigi modern ask hikayelerini yerlestiririm hayalimde. Benjamin, büyük sehir insanini büyüleyen seyin “son bakista ask” oldugunu söyler. Teoman da, sanki Benjamin’i yankilar gibi, son bakista yasanan asklari anlatir. Bu ask hikayeleri, varolussal yalnizligin ask karsisinda kazandigi zaferleri, kaybetmenin büyülü melankolisini ve kendini tüketmenin hayata tahammül etmek için en iyi yol oldugunu anlatan hikayelerdir. Hem siradan hem büyülü olan bu hikayeler, ayni zamanda hem çok acikli hem de komiktir. Kahramanlari hem çok güçlü hem de bir o kadar kirilgan; hem tutku dolu hem de bir o kadar yorgun.Hepsinin ortak noktasi yalnizlikla damgalanmis olmalaridir. Fakat bu, herhangi bir insanla giderilmesi imkansiz, varolussal bir yalnizliktir. Dünyaya firlatilmis olmanin, seçmedigi halde dogmus olmanin, tüm seçimlerinin yükünü tasimanin, hiç kimseyle tamamlanamayacak olmanin dinmeyecek özleminin, hayatin anlamsizliginin ve dünyanin yabanciliginin ifadesidir. Teoman’in anlattigi insanlari “kahraman” yapan sey, bu varolussal yalnizlikla nasil bas ettikleridir: kimi direnir, kimi yüzlesir, kimi çoktan uyusmus, yabancilasmis, kimiyse umutsuzca teslim olmustur…Bir de, farkinda olmayanlar var tabii bu hikayelerde, tümüyle yabancilasmis ve hissizlesmis olanlar, yasadiginin bile farkinda olmayanlar hatta. Sasiracak, esinlenecek, tutku duyulacak bir sey kalmamistir onlar için. Teoman’in sözleriyle, “acikmadan yiyen/ uyumadan önce ayaküstü/ terlemeden sevisenler”dir onlar.Ve anlaticisina gelelim bu hikayelerin. Ister bir fahisenin ya da bir zamparanin, ister bir sarhosun ya da küçük bir çocugun agzindan olsun, varolussal yalnizligin farkli veçhelerini aktarabilecek kadar tanisiktir bu yalnizlikla. Teoman’in bir söylesisinde söyledigi gibi, “kafayi yemekle, aydinlanma arasinda gidip gelinen, ama ikisinin de ayni oldugunun” anlasildigi o büyülü andir, varolussal yalnizliga son bakista asik olunan o an.O anin gizeminde açilan hakikat sudur belki de: “Her sey yalnizliktan...”- Elis Simson