İki Deli Bir Akordiyon

hatırla, iki melekten bahsettiğinde omuzlarını öpen o çocuğu saçları dağılmış kederden bir başkası merceğe değil, dünyaya baktığından emin sesinde bırakmaktan korktuğu uçurumu her gün gözleriyle yoruyor, yordukça daha diri uykuda bile tetikte tırnakları uykuda kendine doğru kıvrılan kâğıt yakası gemi olacak suyu bulabilse yüzmeyi unutmuş kat izleri belirgin yürümeyi tutmuş aklında bir gemiyi kaldıran deniz nasıl alaşağı eder çekmeden gömleğinden