Hey Çocuk Baksana!

"Ruhunda süslü hayaller gezinen, gözlerinde tüm gerçekligiyle izledigi hayat. Dilinde birkaç türkü, sözleri yarim yamalak. Ellerinde dev umutlar, ayaklarinda çamurdan bir toprak. Belki yasananlarla düsler tezat. Bildigi tek sey yasamak... Ve yasamak çocuk isen mutluluk… Mutlulugu anlat desen, küçücük bir sürü neden saymak… Çocuk olmak basli basina hayat..."Celil, hayata gözlerini kaderin seçtigi yerde açmistir. Dogdugu yer, hayallerinin ufkunda birnokta misali belirmistir. Ya seçimlerini yasamak için inanacaktir ya da kendine baska seçeneksunmamaktadir. Yasam güzel seyleri türlü zorluklarin ardina gizlediyse "kendini bulmak için" tüm gücünü sarf edecektir. Gerçeklerin netligi karsisinda onu özel yapacak siginagi bulmustur. Kalbi hikâyesinde önder, duygulari dünyasini zenginlestirecek kadar büyüktür. Hikâyesi kelimelerle sekillenirken, hisler kurgunun rotasini çizecektir. Yasanmisliklarin arasina serpilmis sözler kalbine aittir çünkü "kalbin ögütmedigi her söz yitiktir."Celil'in çocuklugu baharla özdeslesmistir, doga onun için ruhunda beliren her hissin karsiliginda adlandirilacak kaynaktir. Kitapta olaylar hislerin sancisiyla dogmaktadir. Ortak duygulari özel kilacak her cümle satirlardan yasamlara dokunacak ve yazinsal bir baga dönüsecektir…(Tanitim Bülteninden)