Güzel Hata

Suyu emen mazgallarda Bütün kirleri topluyor masumiyetim Çiziktirdiğim kâğıtlar kaderimi sırlıyor Bekledikçe gelmeyeceği kesinleşenler Bekledikçe güç toplayan acı Bıraktığı anda gidecek korkusuyla Birbirine sıkıca sarılan insanların ağrısı Bu kadar nefesi süsleyen Allah’ım Herkesin zamanla birbirine benzediği Silinmiş yüzler mahşerindeyim Huzurunda iki büklüm dönen dünyanın yanlışı ben miyim Beni hatırlat serinliğe Allah’ım Bir istasyonun sıkıntısında gördüğüm hata Bana mı aitti yoksa Aynı hatadan mı erişti bilince Âdem Kendini bulmak için tren Bazen raydan çıkmalı...