Güneş Giderken

Necati Tosuner GÜNES GIDERKEN’de yaslaniyor olma duygusunu isliyor. Dün gibi gelen anilarin eskidigi, tutkularin yiprandigi, telaslarin bosuna oldugu, pismanliklarin geride kaldigi, umutlara ulasilamadigi fark edilse de, o yaslanmayan yüregin nasil kipirdandigini öykülüyor. Necati Tosuner bu öykülerde günlük olaylari, bilinen duygulari, siradan insanlik hallerini harikulade dil ustaligiyla ince ve kirilgan bir örgü haline getiriyor.Mayista, agustos sicaklari baslamisti. “Ey kisa ömrüm, nasil geçersen geç!..” diyen agustosböcekleri daha görünmemisti ama, karpuz çoktan çikmisti elbet, –ve hemen de kabugu denize düsmüstü. Evet, kis olunca agustosböcegi kaliyor muydu ki, gidip karincanin kapisini çalsin!.. Peki, kisin karinca da mi kalmiyordu yoksa, –kapiyi açacak... Kisin karinca kalmiyorsa, o “çaliskanligin” ne anlami olabilirdi?.. Ve o telaslarin.. yiyecek diye delirmelerin?..