Gizemli Kadim Ruh Halil Cibran

“Sirtini günese çevirirsen, gölgenden gayri bir sey göremezsin. Ben günesi isaret ettim, onlar ise parmaklarima baktilar!” Böyle söylüyor Lübnanli sair, yazar ve ressam Halil Cibran! Haksiz oldugunu söylemek olasi degil elbet! Yasanmis bütün süreçler boyunca, görüntüde olaganüstü bir fiziksel forma sahip olmasina karsin; gerçekte insan olamamanin agrisini hep yüreginde tasimis, ancak bu sizinin kaynagini bulmak için hiçbir zaman da kafa yormamistir. Varolusuna yarasir yüceligi ve hatta yaradanini hep disarlarda aramis; kendi içine bakmayi ise, bunca ögütsel söylemlere karsin bir türlü akil edememistir. Denilebilir ki insanin, “insan” olmasi kadar yeryüzünde hiçbir zorluk yoktur! Dogrudan, iyiden ve baristan yana olmayi dilinden düsürmese de; her zaman tam tersini uygulayan kurnaz Tanri’sizlarin kölesi olmaya, sürekli olarak aldatilmaya ve sonu gelmez biçimde sömürülmeye karsi direnme ögütlerini hiç algiliyamamis; önüne çikan ulu kisileri kös dinler gibi dinlemis, böylelikle de yeryüzündeki yasamin ve doganin güzelliklerinden yeterince nasiplenememistir. Dünyamizda yasayan insan nüfusunun büyük çogunlugu, taa varolusta kendisine vadedilmis ve hatta bagislanmis olan yüceliklerden habersiz olup; halen siradanlik içinde ömrünü sürdürmektedir.!Görüldügü gibi yüzyil önce de, ondan binlerce yil önce ve simdilerde de bir degisim yoktur! Ve Dünya halklari en sorunlu bir dönemi yasamakta, kendi elleriyle seçtigi zalimlerin zulüm pençesinden kurtulamamaktadir. Iste Cibran’in isaret ettigi budur ve gezegenimizde yasanan realitenin toplumsal aymazliginin en somut kanitidir bu söylem! Biraz daha örtüsüz olarak da, söyle su sözleri haykiriyor Cibran: “Yüce yaradan alniniza diktatörleri yazmamistir.Bu adamlari alniniza kendi kendinize sizler yaziyorsunuz!Eger ki sizler, insanliginiza yeniden kavusmak istiyorsaniz,bu despotlara baskaldirmaniz gerekir!.” Y.Y.