Girgina

(...) "beni Bağışla Seni Ben Sandım Köpüklü Akışmayız Daha İlk Bakışmadan Elle Yazdığım Kırmızı Kınnapla Düğümlü Bu Defterin Sayfaları Yarıyı Geçti Bak İlk Sayfasında Doğduğum Ev Memleketten Kuru Bir Papatya Temel Taşımız Aynı Dağdan Aynı Ağaçtan Kirişimiz Denizin Dibinden Gelen Ömür Taşımı Sana Verdim Avuç İçi Kadar Kundaklanmış Bebeğe Benzer Artık Adımızı Saklayan O Beş Harf, İki Hece Sustu Temelli Bir Yola Çıktım *ah Teşko Si Mene* Sensizliğin Açtığı Yara Ha Bire Derinler Sonunu Bilmediğim Bir Yola Çıktım Ölmüş Babam Canıma Küstü Ardımdan Sesler: ‘gitme Kal Zere’ Bu Bitmeyen Tokmak Sesleri Nereden Geliyor İşte Orada / O Sonsuz Bir Mavide Boğulacaktım Dünyalar Seninmiş Cehennemmiş Senin Olmadığın Her Yer Yaşayınca Anladım" (...) İsmet Arasan