Bildiğin Joyce

“Yaradilis, soy ve babalik gibi kavramlari var olmanin esrari olarak gören Joyce için bundan daha derin bir yara olamazdi, hasta evladinin görüntüsü kahrediyordu onu çünkü tuhaf babalik inancina göre babasi olarak hastaligin suçlusu aslinda kendisiydi. Doktor doktor gezdirdi kizini Joyce, hatta Isviçre’deki Profesör Jung’a bile götürdü onu; Jung ne Joyce’u ne de eserlerini severdi hatta Ulysses’in gelecekten çok geçmisle ilgilendigini ve eskiden olsa bu kitabin asla basilmayacagini söyleyip dalga geçerdi. Lucia da Jung’a duydugu kizginligi ‘Böyle sisman ve materyalist bir Isviçreli’nin ruhumu iyilestirecegini düsünmek!’ sözleriyle dile getirmistir.”Merhabalar saygideger dostlar! Öncelikle kendimi takdim edeyim: Joyce. James Augustine Aloysius Joyce. Bir alt kimlik olarak da, Stephen Dedalus. Henüz, yasayan hiçbir dile çevrilememis olan Finnegans Wake’e neredeyse 17 senemi ayirdim. Ulyssesise 7 senemi aldi. Bunlarin disindakileri birbirinden ayiracak degilim; her birinin kiymeti esdeger aralikta. Fakat üzülerek söylemeliyim ki, sizlere mevcut simdiki zamandan seslenemeyecegim. Çocukluk, gençlik ve olgunluk dönemimi geçirdigim Dublin’in ruhsal yoksulluguna daha fazla katlanamadigimdan, sözü degerli dostlarima birakiyorum. Yasamimdaki kayda deger kareleri objektif bir sekilde aktarabileceklerine inancim tam. Kendimi özgürce sanata verebilmek adina Zürih’e gidiyorum, siz kiymetli okur dostlarimi da her bir sayfasinda beni bulabileceginiz bu kitapla bas basa birakiyorum. Yani fazla uzaklasmis olamam.