Bilâd-ı Şam, Lübnan, Filistin, Ürdün ve Suriye’yi kapsayan tarihsel coğrafyayı tanımlar. Osmanlı Devleti, 18. yüzyılda farklı eyaletler halinde yönettiği Bilâd-ı Şam’da iktidarını, valiler ve yerel güçler aracılığıyla sürdürmeye çalışmıştır. Yerel güçler, bölgedeki aracılık rolünün sağladığı statüyü nüfuzlarını sürdürmek için kullanmış; valilerle aralarında müzakere, uyum veya sürtüşmeleri kapsayan süreçler yaşanmıştır.
Devlet ile taşra toplumları arasındaki ilişkiye odaklanan bu kitapta yazar, yerel güçler, valiler ve yerel güçlerle valilerin idari-mali angajmanlarının, Bilâd-ı Şam’da iktidarın kaynaklarını oluşturduğunu ortaya koyuyor. Bölgenin önde gelen yerel aileleri, toprak yönetimi ve mukataa sistemi gibi konulara dair detaylar da Osmanlı arşivleri ve yerel kaynaklar temelinde gün yüzüne çıkıyor.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.