Bıçağa Basar Gibi

Sular söz dinlemez, isyan akardi Bahçesi tarumar çiçegim güldü Tele konmus bir kus ürkek bakardi Ömür bir yokustu sehre döküldü.Aglayan demirin sesi de demir Kar, beyaz buluttan yagsa gerektir Sellerin önünde çamurdan nehir Dünyanin alninda sari kâküldüGözüm daga dogru, kulak kiriste Bir yeni hayat var her can veriste Künyemi sordular kabre giriste Gönlüm aldirmadi, göynüm üzüldüNeslime akraba olacaktilar Kalbimi açanlar ordan baktilar Kanimi akitip sonra yaktilar Benden son hatira bir avuç küldü.