Bana İtalyayı Anlat

Italya deyince, hep güzel günler, sevinçler, coskular geliyor aklima.Bu ülkede sanki hiç kötü günüm olmadi.Cenova'da kederden, ayriliktan öleyazan ben degildim.Gece yarisi otobüslerinde kenti, kentleri bir uçtan bir uca kat eden de.Ne ariyordum peki? Kimin, neyin pesindeydim?Italya’da Carlo Levi ve Cesare Pavese'nin pesine takildigim da oldu, mutsuz yazari bir otel odasinda hayatina son vermeden önce yalnizken hayal ettigim Piemonte günleri, geceleri de. Floransa'nin renkleri ve biçimleriyle sarmas dolastim, Roma'da eski taslar ve suyun uyumuyla husu içinde. Venedik'te yüzümde maske, sehvetli kalabaligin arasinda yalnizdim.Italya deyince Napoli'nin gürültülü sokaklariyla diz boyu yoksullugu da geliyor aklima.Ve Santa Lucia'da yasadiklarim.Yasadiklarimiz.Askin, tutkunun, sehvetin cografyasi; tarihin, sanatin, estetigin besigi bir ülkeye, Italya'ya götürüyor bizi Nedim Gürsel. Bazen yeni romanini yazmak bazen kendi içinde bir yolculuga çikmak için tekrar tekrar gittigi, "Italia mia"sini kendi serüveniyle harmanlayarak anlatiyor.