Zaman ve Mekan

Misir edebiyatinin gözbebegi Necib Mahfuz, toplumun yansimasini yazarin imgelemiyle birlestirdigi romanlariyla oldugu kadar kisa öyküleriyle de sadece okurlarina degil nice yazara da ilham vermistir. Kimi zaman Kafka’yi kimi zaman Proust’u –ve hatta Cortázar’i ya da Camus’yü– hatirlatan zihin labirentlerinde okuru dolastirdigi öykülerinde, gündelik yasamin dertleriyle bogusan siradan insanlarin hatiralarinda, hayallerinde, arzularinda, seraplarinda ve esrikliklerinde yasadiklarini dile getirir Necib Mahfuz. Zaman ve Mekân, bu iki kavramin kisacik bir öykü boyunca ne kadar maharetle degisebilecegini kanitlayan yirmi öyküsüyle, bir edebiyat ustasinin serencami ve Misir toplumsal yasaminin bir kesiti.
“Öykülerin çogunda Kahire’nin alt tabakasi ve karanlik sokaklarinin ölüm tarafindan kovalanan sakinleri ele aliniyor. Bazilari zamanin geçisini vurgulamak için kisa tutulmus gerçekçi meseller, digerlerindeyse Kafkaesk ya da Borgesvari meselcilik öne çikiyor.”
Kirkus