Yeryüzünde Bir Yolcu Nedim Gürsel

“Sürgünlügü, daha dogrusu ilk basta zorunlu, sonradan gönüllü sürgünlügü, ait olma duygusunu irdelemesie yardimci olacalti. Sigindigi liman Türkçe’ydi. Kendi deyimiyle, yazar yazdigi dile aitti. Edebiyatin açilan yelpazesinde iki kavram beni Nedim Gürsel’in yazilarina yönlendirdi: yalnizlik ve kentler. (...) Öyle romanlar, öyle öyküler vardir ki, kahramaniyla örtüsürsünüz. Fiziksel özellikleri, karakterleri sizin izdüsümünüzdür. Bir de yazdiklariyla sizi o kente asik eden yazarlar vardr, kadinlar anlattigi kentle bütünlesir. Nedim Gürsel benim için ikinci bölümdeki yazarlar siralamasina giriyor. Çünkü onun öyküleri betimlemeye dayanir. Farkinda olmadan o kentin bulvarlarinda dolasirsiniz. Nehirlerinde tanidik bir yüzü, sevgiliyi ararsiniz bosuna...“ (Arka Kapak)