Yarın Diye Birşey Yoktur

Tarık Buğra’nın 1948-49, 1950-52, 1954-64 yılları arasındaki yazdığı duygu yoğunluğu ve gözlem gücünün zirveye ulaştığı hikâyeleri. Hikâyelerin kahramanları anne, baba, çocuk, yolcu, hancı, köylü, kasabalı şehirli günlük hayatın içerisindeki insandır. Yazarın kalemi onların hem içlerinde hem de üzerlerindedir. Bu hikâyelerde insanın/insanımızın değişmeyen yanlarını bulacak ve eskimeyen bir Türkçenin keyfine varacaksınız.