Vertigo

Bu gümbürtüden, arkamizdan gelecek hayat olusuyordu su anda ve arkamizdan gelen bu hayat bizi yavas yavas yok edecekti, tipki bizim, bizden çok önce var olani yavas yavas yok ettigimiz gibi." Korkunun, bunaltinin ve ruh daralmasinin insanda yarattigi hislerin izini süren dört öykü anlatiyor Sebald bize Vertigo'da. Birbirinden bagimsiz da okunabilen, fakat sanatsal olarak iç içe örülmüs esrarli öyküler bunlar: Stendhal'i, Kafka'yi ve bizzat Sebald'i kiskivrak yakalayan yogun bir içsel yasantidan, melankolik bir duygu durumundan bahsediyorlar. Gerçeklige dair algi bir kez bozulup da denge kaybolunca, hatirda kalanlar ile aslinda olanlar arasinda açilan o tehditkâr yarikta anlaticinin kapildigi bas dönmesini okurun bilincine tasiyorlar.(Tanitim Bülteninden)