Varoş

Kirli bir tavan, cirtlak bir insan sesi, kapali perdeler, ayakta duran bir anne, yorgandan çikmis bir bacak, cirtlak ses, annem, cirtlak ses annemin, bacak benim. Tavanda avize sallaniyor. Nusret kalk. Ses annemden. Küçük bir zelzele ani. Yorgan annemin eline geçti. Bütün vücudum teshirde. Kapaniyorum. Kalktim anne, kalktim. Hâlâ kapaliyiz. Kirli bir külot yorgansiz nasil saklanir? Kahvalti hazir. Bir kapi çarpmasi. Bacaklarim halsiz. Babam zengin, her gece bir kamyon deviriyorum. Cenabet cenabet ayaklaniyorum. Allah’la aramizda bu kamyonlar var. Bir gecekondu mahallesi, meydanda bir bakkal. Evler ufak, yokyoksul, gelen geçen karisiyor havadaki dumana, buluta… Yagmur yagsa kirleri kabartiyor… Zamanin arzulari, yürege dar geliyor… Yürü oglum, yürü kizim, geçecek hepsi… Geçmiyor… Mustafa Yurthan, yeni yazar. Varos ilk roman…Dünya dönüyor, ay usul usul yükseliyor, kitaplar böyle yaziyor.