Vadideki Zambak

“Sonradan görme insanlar maymun gibidir, maymun becerikliligi vardir onlarda. Yukarida görür insan onlari, tirmanirken çevikliklerine hayran kalinir ama doruga ulastiklarinda artik yalnizca ayip yerleri görünür (...) Bütün bir gün boyunca ayaklarimin dibine uzanarak sessizce yatabilirdi. bana bakarak dalar, bir cariye gibi sevisme gelmesini çabuklastirmaya çalisirdi. Zevk yönünden bayagi verimli, bir zevkleri deneylerin yarattigi bilgilerle çesitlendiren ama bilgisini tuksunun taskinliklari altinda gizleyen bir askin kiskirtici hazlarin pençesinden geçirdigim ilk alti ayi hangi sözcüklerle anlatmak mümkün olabilir bilemem. (...) Cinsellikten uzak bir ask isteklerin siddetiyle ayakta kalir. Sonra hiçbir yönden size benzemeyen biz erkekler için öyle bir an gelir ki, her sey acidir. Bizde öyle bir güç vardir ki onu kullanmaktan vazgeçtigimiz an artik erkek olmaktan vazgeçmis oluruz. Kendisini besleyen besinden yoksun kalan yürek kendi kendisini yer, ölüm degilse bile ölüm öncesi bir durum sayilan bir bitkinlik duyar. Dogayi uzun süre aldatamazsiniz, en küçük bir firsatta çilginliga benzer bir güçle uyanir.“ Vadideki Zambak... Balzac’in basyapitlarindan biri. Simdi “Oglak Klasikleri“ arasinda... (Arka Kapak)