Türkiye’nin Demokrasi Tarihi 1839-1950

Ahmet Hamdi Tanpinar, “Saatleri Ayarlama Enstitüsü“nde “Politikadaki hürriyet bir yigin hürriyetsizligin anahtari veya ardina kadar açik kapisidir“ diyor. Bu çok önemli ve ayni zamanda çok da aci bir saptamadir. Tanpinar söyle devam ediyor: “Ben bu kadar kendi ziddi ile beraber gelen ve zitlarin altinda kaybolan nesne görmedim. Kisa ömrümde 7-8 defa memleketimize geldigini isittim. Neyin? Hürriyetin... Bir kere bile kimse bana gittigini söylemedigi halde 7-8 defa geldi. Ve o geldi diye sevincimizden davul-zurna sokaklara firladik. Bu hürriyeti simsiki yakalayamadigimiza göre, demek ki kimsenin ona ihtiyaci yok.“ Türkiye’de hürriyet 1908 kusaginin özlemiydi. Bir heves, içerigini anlamadan pesinden kostuk. Ama o füsunkar hürriyeti yitirdigimizi bile farketmedik. Bu kitap Türkiye’de demokrasinin ilk yüzyilina deginiyor. Bu yüzyilda, demokrasiyi, onunla özdes olan “hürriyetler kümesi“ni özümsedigimiz pek söylenemez. Yüzyilin olusturdugu bazi kaliplari yinelemekle yetiniyoruz. Galiba demokrasiyi istemedik. (Arka Kapak)