Türk Milliyetçiliğinin Kökenleri

19. ve 20. yüzyilda yaygin bir uygulama alani bulan milliyetçilik düsüncesi, özellikle I. Dünya Savasi’nin ardindan dagilan imparatorluk enkazi üzerinde yükselen ulus devletlere zemin hazirladi. Gürültüyle çöken imparatorluklarin tahakküm alanlarinda bulanan çesitli uluslar, yaygin milliyetçilik akimlarinin etkisiyle kendi ulus devletlerini kurma mücadelesi içine girdiler. Bu mücadelenin tetikleyicisi olan milliyetçilik olgusu, ayni zamanda kurulan genç devletlerin ideolojik dayanagi da oldu. Çagin belirleyeni olan milliyetçilik, kurulan her yeni ulus devlette ideolog/ideologlar tarafindan kurucu unsur olarak görülen milletin “kendine özgü sartlarina” göre teorize edildi. Almanya dogumlu Israilli akademisyen Uriel Heyd, elinizde tutugunuz bu önemli eserinde, modern Türkiye Cumhuriyeti’nin millî dayanaklarini, Türk milliyetçiliginin ideolojik altyapisin temellendirdigini söyledigi Ziya Gökalp üzerinden irdeliyor. Bir tür “kurucu baba” figürü olarak yansittigi Gökalp’i modern Türkiye Cumhuriyeti’nin ideolojik temellerinde merkezî bir noktaya (tartismali olarak) yerlestiriyor. “Türk Milliyetçiliginin Kökenleri”, modern Türkiye Cumhuriyeti’nin “resmî ideolojisi” üzerine yurt disinda kaleme alinmis olan en önemli (ve henüz asilamamis) eserlerden biri olma özelligini, Ingiltere’de ilk olarak yayina hazirladigi 1950’li yillardan beri korumaktadir. Öyle ki, bu eser incelenmeden, Türk milliyetçiligi üzerine herhangi bir çalisma yapilamayacagini söylemek abartili olmayacaktir.