Tuhaf Günler Peşimizde

“Müjdeyi çocuklar verdiler. Yarin burada olacakmis. Dr. John nihayet kasabaya geliyor. Sapkin zevkli, çilgin bir oyuncakçinin elinden çikmis irili ufakli vudu bebekleri, ürkütücü maskeler, sifali otlar, kertenkele salyasi, ölümcül keneler, sülükler, tarantulalar, batakliklarin çamurlarini, sazliklarin yosunlarini, ölümün uzun gecesinden söküp aldigi daha pek çok seyi beraberinde getiriyor.”J. E. Bellocq, New Orleans genelevlerine fahiselerin fotograflarini çekmek için giden ve onlara sadece poz vermeleri için para ödeyen bir fotograf sanatçisi. Halil Turhanli, Çanakkale’den ve “Çanakkaleli Melahat’i kizkardes kabul ediyorum” diyen Ece Ayhan’dan selam götürüyor ona. Daha kimlere kimlere selam tasiyor, daha nerelere nerelere ugruyor Halil Turhanli...Çöl, batakliklar, bataklilarin ortasinda yükselen agaçlar tünemis yirtici kuslar… Vudu büyüleri ve zombiler… Siyahlarin hak ve özgürlük mücadelesi… Dansa yeni can verenler… parlak zihinlerin delirme maceralari… Rock dünyasi ve trajik rockçilarin hayat hikâyeleri… Kadri bilinmemis veya buralarda pek az bilinen sairler, düsünürler, hikmet sahipleri…Kâh mahzun mahzun timbirdayan bir gitar, kâh saha kalkan bir elektrogitar salvosu… Halil Turhanli’nin kaleminden, felsefî bir epige benzeyen bir uzun yol nesri.