Tevhid ve Toplum

Insan varolus ve yaratilis gayesinin geregini yerine getirmek istiyorsa, Allah’in mülkü oldugunu bilmeli ve bir ’abd’ bilinciyle davranmalidir. Eger ’abd’ oldugunu unutur veya reddeder de kendisini mülkün sahibi veya ortagi kilmaya kalkisirsa yaratilis gayesini tersine çevirecek sapma basliyor demektir. Bu sapmanin neticesi ise, sadece dünya hayati düsünüldügü zaman, aldanma, yanlislik, kötülük, zulüm, sömürü, keder, gözyasi, aci çile, ahlaksizlik, sapiklik ve benzerleridir. Sirk iste böylesi bir sapmadir ve dolayisiyla arizidir, yanlistir tehlikeli bir gidistir. Peygamberler ise böylesi tehlikeli bir gidisin önünü kesmek, böylesi yanlis bir sapmayi önlemek ve gerçeklesmis olanlari tekrar güzergâhina oturtmak için gelirler; “Andolsun ki her ümmete Allah’a kulluk edin, tagutlardan kaçinin“ diye peygamberler göndermisizdir. Peygamberler, insanlarin idrakine, duygularina hitap edip, bulunduklari yolun yanlisligini gösterir ve dosdogru yolu tarif ederler; “Iste benim dogru yolum bu. Ona uyun, (baska) yollara uymayin ki, sizi O’nun yolundan ayirmasin! (Azabindan) korunmaniz için (Allah) size böyle tavsiye ediyor.“(6/153) Bunun geregi ise, Tevhid gerçegini açiklamak ve geregini göstermektir: Insan ile Rabbi olan Allah arasinda uyum. Insan ile toplum arasinda uyum. Insanin inanç, düsünce ve yasantisi ile mutlak hakikat ve yaratilis gayesinde uyum. (Tanitim Bülteninden)