Son Cihangir Enver Paşa

Agustos 1922 Türkistan, Balcevan kasabasinin Çegen köyü. Kurban bayraminin birinci günüTürk ordusunun yirmi bes kurmay subayi Son cihangir Enver pasanin arkasindan Çegen tepesinde kurulmus olan mitralyözlerin üzerine saldirdiklarinda günes tam tepedeydi.O an zaman durdu. Takvimler durdu. Günes durdu seyretti o ani. O an tarihte esine ender rastlanacak bir cihangirin" Sehitlikten büyük rütbe mi var? "dedigi makama dogru at kopartmasiydi. Altindaki süt beyaz rengi ile ilk bakista seçilen Dervis, sanki bu serefli kosunun son kosusu oldugunu biliyormus gibiydi. Sanki son cihangiri en büyük makama tasidigini anlamisti. Köpükler fiskiran agzini gökyüzüne çevirmisti. Süt beyaz rengine inat, kizaran gözlerini meydan okuyormus gibi devirmis düsmana bakiyor ve süratle ölüm kusan mitralyözlerin üzerine gidiyordu...Bu romanda geçen yer isimleri, Tarih ve kahramanlar tamamen gerçek kisilerdir. Bu anlamda bu roman bir hayal mahsulü, sadece hamaset ve kurgu degildir.Son yüzyilin bu en büyük sehidine ve kendisi ile birlikte orada sehit düsen 25 Türk Kurmay subayina Allah'tan rahmet ve magfiret dilerim" Mehmet ALPEREN