Son Çentik

Ipi kopmus, yirtik bir uçurtma Gibi geçti ömrün Savruldun ordan oraya Sonunda takilip dalina acinin paramparça Ona tutundun, yapragi oldun kaynayip Bu yüzden iste, kendini yakan yalniz Tuhaf bir alevdin Hayatta sen en çok yanmayi sevdin Son Çentik Ismail Uyaroglu'nun 16. Siir kitabi. Uyaroglu bu kitabinda 1980'lerden bugüne kadar yazdigi, kitaplarina girmemis siirleri bir araya getirdi. Öfkenin, baskaldirinin ve hüznün harmanlandigi, çaga ayna tutan, keskin "çentikler" atan siirler bunlar. Uyaroglu "Son Söz" baslikli "önsöz"ünde kitabina neden "Son Çentik" adini verdigini de açikliyor: "Dilerim, hayat bana baska siir yazdirmaz.......Ama su kesin, yazsam da yayimlamayacagim."Okurken dizeler arasinda akan kanin sicakligini duyacaginiz siirler... Son çentigi yüregimize atiyor Ismail Uyaroglu.(Tanitim Bülteninden)