Siyasetin Yollarında

Politika sanildigi kadar kolay bir is degildir. Ne kadar Milletvekili varsa o kadar farkli yorumlar vardir. Ve bu yorumlarin önemli bir miktari kisisel çikarla iliskilidir. Ülke yararini düsünenler, eger saglam bir argümana sahip olmazlarsa, küçük oyunlara yenilirler... “1970’in sicak bir yaz günü.“Marmara sikir-sikir renklerin cümbüsünde. Selimpasa’dayiz. Ayda bin lira taksitle aldigim yazligin bahçesini düzenliyorum.“Seçimden yeni çikmisiz.“AP iktidar. Karsimdaki komsular geliyorlar. Esim çamasir yikadigi legenin önünden kalkip birlikte karsiliyoruz. “Bakan Bey ve Hanimi ile tanisiyoruz degil mi?“ dediler. “Evet“ dedim. Kusura bakmayin, biz legende çamasir yikayan bir Bakan esi görmedik de... Saskinliklarinin sebebini anlamistim. Onlara dedim ki: Arap Yarimadasi’nin en zenginlerinden biri, hatta birincisi olan Hz. Ebubekir ölürken hanimina; ’Geriye bir mizrak, bir deve birakiyorum’ demisti. Osman Gazi de vasiyetinde; ’Bir at, bir pala, bir de çul biraktigini’ söylemisti. 1929’larda Adalet Bakani Mahmut Esat Bozkurt ’Devleti yönetenler yoksul kalmaga mahkûmdurlar. Aksi halde millet yoksul kalir ki; biz bu savasi, milletin zengin olmasi için yaptik.’ demistir. Sözlerimi tamamladigimda, onlar da, biz de haramsiz bir dünyanin insanlari olmanin mutlulugunu paylasiyorduk. (Tanitim Yazisindan)