Siborg Manifestosu

Siborg, hem ‘tahayyül’ün hem de ‘maddi gerçeklik’in yogunlasmis bir imgesidir. ‘Bati’nin bilim ve siyaset geleneklerinde (irkçi, erkek-egemen kapitalizm gelenegi, ilerleme gelenegi, dogayi kültür ürünleri kaynagi olarak sahiplenme gelenegi, benligin baska benliklerin yansimalarindan yeniden üretilmesi gelenegi) organizma ile makine arasindaki iliski, hep bir sinir muharebesi seklinde cereyan etmistir. Bu türdeki bir sinir muharebesinin paylasilamayan topraklari da üretim, üreme ve tahayyüldür. Benim argümanim, sinirlarin karismasini sevinçle karsilamakta ve bu sinirlarin olusturulmasinda sorumluluk üstlenmektedir. Benim argümanim ayrica, sosyalist-feminist kültür ve teoriye, postmodernist, natüralist-olmayan bir tarzda ve cinsiyetin olmadigi bir dünya -belki dogusun olmadigi, belki sonu da olmayan bir dünya- tahayyül eden ütopik gelenek dahilinde, katkida bulunma çabasini temsil eder. Ikisi sarmal dansla birbirlerine sarilmislarsa, ben tanriça olmaktan ziyade siborg olmayi yeglerim.