Şato

“Bu köy Sato'nun mülkiyetindedir, kim burada yasar ya da gecelerse, bir anlamda Sato'da yasiyor ya da geceliyor demektir. Hiç kimse bunu Kontluk izni almadan yapamaz. Oysa sizin böyle bir izniniz yok ya da en azindan göstermediniz.”
Bu izni almak, dahasi Sato’ya ulasmak için yapilan bütün denemeler basarisizlikla sonuçlanir. Sato hem yakin hem uzaktir. Güçlüdür. Emirlerine itaat edilmesini bekler, ama bunlar belirsiz ve anlasilmazdir. Hiçbir sey kesin degildir. Yollar karmasik ve sonsuzdur. Kafka’nin her cümlesi, her betimlemesi, her hikâyesi neredeyse sonsuzluga dogru uzar gider. Hiçbir zaman hiçbir sona ulasilmaz.
Sato, bireyin anlam ve hakikat arayislarini yönlendiren, onu sürgün eden, bastiran ve yok eden bir gücü temsil eder. Bu aslinda modern insanin varolus içindeki konumudur. Ancak Franz Kafka, tipki bütün diger eserlerinde oldugu gibi burada da, neredeyse sonsuz yoruma açik bir yapit ortaya koymustur. Dolayisiyla da hakkinda sayisiz yorum yapilmistir. Kafka’nin yakin arkadasi ve eserlerinin kurtaricisi kabul edilen Max Brod onda ilahi bir model görür. Adorno’ya göre ise Sato’da hiyerarsi, toplumsal güç yapilari ve gelecekteki totaliter sistemler anlatilmistir. Bunun yaninda Sato’yu devlet mekanizmasinin ve kurumlarin gücü, keyfiyeti ve asiri bürokrasisi üzerine yazilmis bir kara mizah olarak yorumlayanlarin sayisi da azimsanmayacak kadar çoktur. Ancak her okur kendi özgün yorumunu yapacaktir ve muhtemeldir ki bunlarin hiçbiri digerine benzemeyecektir.
Modern edebiyatin bu son derece özgün ve ölümsüz eserini, yepyeni bir çeviriyle sunuyoruz…