Sanat, Tasarım ve Görsel Kültür

Dogal çevrenin yani sira, görmekten mutluluk duydugumuzda da istemesek bile maruz kaldigimiz görülecek o kadar çok nesne, o kadar çok görüntü (imaj) var ki! Odalarimiza, çalisma mekanlarimiza söyle bir bakalim: Duvarlarimizda afisler, ünlü sanatçilara ait ofset ya da dijital tekniklerle yeniden üretilmis resimler (ya da gücümüz yetiyorsa ’özgün’ tablolar); ’güzel tasarlanmis’ çaydanliklar, telefonlar, masalar, sandalyeler, bilgisayarlar, lavabolar, yüzünüze layik makyaj malzemeleri... Yetmedi: Disarida ’büyük ve çekici’ reklam panolari, son model arabalar, ’bakimli’ hanimlar ve beyler, etkileyici binalar, bizi avlamaya çalisan albenili vitrinler, meydanlarda heykeller... Televizyon ve bilgisayar ekranlarindan, dergi ve gazetelerden yagmur gibi gözümüze gözümüze yagan görüntüler...
Etrafimizda gördügümüz, tamamen insan tarafindan icat edilen nesneler ve bunlarin yeniden üretilmis görüntüleri, sanat ve tasarimin hangi boyutuna girer? Görsel kültür içinde, ’sanat olan’ ve ’sanat olmayan’ arasindaki sinirin ortadan kalktigi ya da iyice muglaklastigi bir dönemde yasiyoruz. Artik gerçekten ikna edecek ölçütler koymak olanaksizmis gibi. Biliyoruz ki, kültürel yasantimizda, hangi görüs ileri sürülürse sürülsün, hangi egilim baskin olursa olsun, hiçbiri tarafsiz degil. Her türlü tarafsizlik ve evrensellik iddiasinin ideolojik bir kurgu oldugu asikar.
Malcolm Barnard’in bu çalismasi, biryandan görsellik, sanat ve tasarimin farkli boyutlarina egilerek aralarindaki iliskileri açiklamayi; biryandan da bunlarin anlamlarinin yere, zamana, farkli toplumsal katmanlara, ülkelere vs. göre nasil degisebilecegini göstermeyi amaçliyor.
(Arka Kapak)