Robert Capa'yı Beklerken

Bir yandan savasin acimasizligina taniklik ederken bir yandan da askla ve fotografla direnenlerin hikâyesi…20. yüzyil savaslarinin en çarpici görüntülerini insanligin bellegine kaziyan fotograflar için deklansöre basan kisidir "Robert Capa". Bir efsane isim. Bu efsaneyi yaratan da tutkulu bir asktir. Capa'nin yoldasi ve meslekdasi Gerda Taro ile yasadigi macerali iliski."Ama kendini ona en yakin hissettigi zaman Hanoi'nin birkaç kilometre uzaginda, Doai Than yolunda oldugu andi. Capa uzun zamandir hiçbir sey hissedemeyinceye dek içerek cigerlerine zarar veriyor, artik onsuz yasamaktan bikmis, öldürülmek için imkânsizi uyguluyordu. Sicaklik, nem, tahtakurulariyla dolu sefil oteller, seher günesinin altindaki pirinç tarlalarinin pariltisi, balikçilarin tarlalarin üzerinde dalgalanan sallanan sandalyelerinin kirilgan siriklari, toprak yollarda yalin ayak pedal çeviren genç kizlarin salyangozlari andiran sapkalari, daglarin taze yesili, bir pagodanin altin rengi sivri kuleleri, buzlu çay termosu, uçaklarin ugultusu, uzun çalilarin arasinda dolanan, dört bir yandaki Viet Minh askerleri. Giuseppe de Santis'in filmi gibi 'Aci Pirinç' adini tasiyan röportaji için son fotograflari çekmek üzere jipten atladi. Hendegin öbür tarafinda ilerleyen adamlarin ters isikta fotografini çekmek üzere taze çimlerin yumusak yamacina yavasça, ayaklarini basmadan, çikti ve birden, deklansöre basmasiyla, klik, dünya parçalara ayrildi. Doai Than'da. Hanoi'de."Ince Kapak: