Porselen Bebek

“Kimse onun gibi gülümsemiyordu bana. Annem, çok isi oldugundan çok yoruluyordu. Bazan gülmeyi unutuyordu. Ablam, ‘dersim var, git basimdan’ diyordu. Ninem namaz kiliyor, Tanri’yi düsünüyordu. Babami zaten az görüyordum. O da ikide bir, ‘ben önemsiz bir memurum,’ diyordu. Porselen abla yorgun degildi. ‘Git basimdan,’ demiyordu. Önemsiz biri oldugunu da sanmiyordu.”Selçuk Baran, bu defa çocuk öyküleriyle bizimle. -
"Kimse onun gibi gülümsemiyordu bana. Annem, çok isi oldugundan çok yoruluyordu. Bazan gülmeyi unutuyordu. Ablam, 'dersim var, git basimdan' diyordu. Ninem namaz kiliyor, Tanri'yi düsünüyordu. Babami zaten az görüyordum. O da ikide bir, 'ben önemsiz bir memurum,' diyordu. Porselen abla yorgun degildi. 'Git basimdan,' demiyordu. Önemsiz biri oldugunu da sanmiyordu."Selçuk Baran, bu defa çocuk öyküleriyle bizimle.