Panislamizm’den Büyük Asyacılığa Osmanlı İmparatorluğu, Japonya ve Orta Asya

Pan-Islâmizm’den Büyük Asyaciliga: Osmanli Imparatorlugu, Japonya ve Orta Asya 20. yüzyilin basindan Orta Asya, jeopolitik önemi, barindirdigi nüfusun kültürel, dinî ve siyasî özellikleri dolayisiyla, Japonya ve Osmanli Imparatorlugu’nun dis siyasetinde ortak cografi paydalardan biri olmus, politik ve askerî çikarlari burada kesismistir. Her iki taraf, bölgede nüfuz kazanmak ve bölge halklarini kendi yanlarina çekebilmek için çalismislardir. A.B.D., Ingiltere, Japonya ve Türkiye Cumhuriyeti resmî arsiv kayitlarina dayanarak hazirlanan bu çalisma, Türk-Japon iliskilerine farkli bir açidan yaklasmakta, iki ülke tarihinin karanlikta kalan bir dönemine isik tutmaktadir. Bu incelemede, iki ülkenin siyasî durumu., Orta Asya ile olan ilgilerinin tarihî arka plâni verilmis, daha sonra burayla ilgili politikalarini olustururken temel olarak aldiklari fikrî altyapi, insan unsuru ve propaganda faaliyetlerinin içerigi incelenmis, taraflarin yürüttügü siyasetin kesisen ve örtüsen noktalari ortaya konmaya çalisilmistir. Bu politikalarin bir safhasi olarak, bir Osmanli sehzâdesi reisliginde Hilâfet ihya edilerek Orta Asya’da bir devlet kurulmasi projesi de dâhil, kimi zaman iç içe geçmis gözüken, Pan-Islâmizm, Pan-türkizm, Pan-Turanizm, Pan-Asyacilik ve Büyük Asyacilik kavramlari tarihî süreç içinde incelenmis, bu akimlarin Orta Asya halki ve propaganistler için ne anlam tasidigi irdelenmistir.(Arka Kapak)