Osmanlı’nın Son Öyküsü

Islam medeniyetinin son temsilcisi olan Osmanli Imparatorlugu, on dokuzuncu yüzyila eski ihtisamini tamamen kaybetmis bir hâlde girdi. Âleme nizam veren büyük devletler arasinda artik onun adi “hasta adam“di. Buna ragmen Afrika, Avrupa ve Asya kit’alarinin çok büyük bir bölümünde (Misir, Trablusgarp, Tunus, Cezayir, Sudan, Irak, Suriye, Kuveyt, Necid, Aden, Hadramut, Fersan Adalari, Bahreyn, Kibris, Balkanlar ve Bogazlar) onun süvarileri kol geziyordu. Ne var ki Avrupa’nin bütün sihirbaz diplomatlari, efsuncu gazetecileri, misyoner seyyahlari, entrikaci bankerleri, yerli ve yabanci ajanlari, gelistirdikleri en son sistemlerle, saskina dönmüs ihtiyar aslani aldatiyorlar, her gün de çürümüs dislerinden birini çekiyorlardi. Üç kit’ada birden can çekisen “Devlet-i Âliyye-i Osmaniyye“ 100 yil yasayan bir ölümle öldü. Bu kitap isgalcinin degismeyen yüzünü ve 100 yil süren ihanetlerin aci öyküsünü anlatir. (Arka Kapak)