Ömrüm Benim Bir Ateşti Ahmet Haşim'in Hayatı, Sanatı, Estetiği, Dramı

Ahmet Hâsim, ne yazik ki, uzun zamandir, dil bakimindan yeni nesillerin ulasamayacaklari bir yerde duruyor. Bugünkü haline bakinca, Türkçe’nin bir zamanlar Bâki’leri, Seyh Galib’leri, Ahmet Hâsim’leri, Yahya Kemal’leri, Necip Fazil’lari yetistirmis olduguna inanmak çok zordur. Onlar sanki baska bir dilin, baska bir kültürün sairleri. Baska bir kültürün dedim; çünkü yeni nesillerin, sadece edebiyatimizin geçmisi ile degil, dil ve edebiyat vasitasiyla bugüne aktarilmasi gereken kültürle de irtibati kopmustur. Eserlerini otuz, kirk, bilemediniz elli yil önce vermis sairlerin dilini anlamayan baska bir toplum, dünyanin ne geçmisinde vardir, ne de bugününde. Baska milletler, Ahmet Hâsim gibi sairlerinin geride biraktiklari her seyi büyük bir titizlikle muhafaza ediyor, evlerini geride biraktiklari her seyi büyük bir titizlikle muhafaza ediyor, evlerini müze haline getiriyor ve haklarinda her yil bes on kitap nesrediyorlar. Bizse onlarin dillerini hizla eskitiyor, ucuz mizahi romanlarda ve filmlerde alay konusu haline getiriyoruz. Halbuki Ahmet Hâsim ve onun cinsinden sairler, tek baslarina bir insanin hayatini zenginlestirebilirler; hatta sadece Hâsim’i okuyarak dünyaya herkesten farkli bakmak mümkündür.