Ömer Seyfettin Dizisi Bahar ve Kelebekler

Saf mavi bir sema.. Çiçekli agaçlar... Uyur gibi sessiz duran deniz... Karsi sahilde mor, farkolunmaz sisler altinda daglar, korular, beyaz yalilar... Bütün bunlarin üzerinde bir havai hakikati gibi uçan marti sürüleri! Pencerenin önündeki sisman koltuga gayet zayif, gayet sari, gayet ihtiyar bir kadin oturmustu. (Tanitim Yazisi’ndan)